De zekerheidsstelling van de eisende vreemdeling – ook gekend als ‘cautio iudicatum solvi’ – strekt ertoe de Belgische rechtzoekende te beschermen tegen de geldelijke verliezen die een vreemdeling hem of haar zou kunnen doen lijden door een geding zonder grondslag indien die vreemdeling in België geen (voldoende) waarborgen biedt om de betaling te verzekeren van de kosten en schadevergoedingen waartoe hij of zij desgevallend zou worden veroordeeld (artikel 851 Ger. W.).

Het Grondwettelijk Hof heeft in een arrest van 11 oktober 2018 (135/2018) op een prejudiciele vraag van de Rechtbank van koophandel Luik, afdeling Luik, geantwoord dat het nationaliteitscriterium van de eisende partij de grondwettelijke beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie schendt in zoverre het tot gevolg heeft dat het de verweerders verschillend behandelt naargelang de eiser een vreemde nationaliteit heeft of de eiser de Belgische nationaliteit heeft maar in het buitenland is gevestigd en niet beschikt over  enig goed of vermogen in België. Terwijl in geen van beide gevallen de verweerder de waarborg heeft dat de eiser de kosten zal kunnen betalen, kan enkel in het eerste geval de ‘cautio iudicatum solvi’ worden ingeroepen.