Hof van Cassatie 24 februari 2011

Uit het becommentarieerde arrest blijkt dat een belegger een overeenkomst voor vermogensbeheer had gesloten met daarin een artikel 2 getiteld “Objectifs de gestions du client” (vrij vertaald: “beleggingsdoelstellingen van de cliënt”) dat bepaalde dat de cliënt het volgende type van vermogensbeheer wenste: “IV. Autres: Actions” (vrij vertaald: “IV Andere: Aandelen”) en een artikel 4 getiteld “Risque financier admis” (vrij vertaald: “toegelaten financieel risico”) waarin het volgende werd aangegeven “le client accepte le risque inhérent à tout investissement mobilier, dans le cadre défini aux articles 2 et 3 et dans le document standardisé” (vrij vertaald: “de cliënt aanvaardt het risico inherent aan elke belegging in roerend goed, in het kader van het bepaalde in de artikelen 2 en 3 en in het standaard document”). De betrokken belegger had blijkbaar aangevoerd dat de overeenkomst in strijd was met de bepalingen van het artikel 8, § 1 van het (intussen opgeheven) KB van 5 augustus 1991 over het vermogensbeheer en het beleggingsadvies (zie evenwel de gelijkaardige bepaling in artikel 20, § 2 van het KB van 3 juni 2007 tot bepaling van nadere regels tot omzetting van de richtlijn betreffende markten voor financiële instrumenten), nu deze zich er louter toe beperkte onder de titel beheersdoelstellingen van de cliënt te verwijzen naar 'aandelen' zonder enige verdere precisering en derhalve niet de beheersdoelstellingen van de cliënt vermeldde.

In zijn arrest van 26 september 2008 verwierp het hof van beroep te Brussel de argumentatie van de betrokken belegger. Het hof van beroep oordeelde, zo lijkt te kunnen worden afgeleid uit de tekst van het arrest van het Hof van Cassatie, dat er geen wettelijke definitie bestaat van het begrip 'beheersdoelstellingen', dat het gaat om de keuze van de cliënt inzake de risico's die hij bereid is te nemen en dat door aandelen aan te duiden voor de samenstelling van zijn beleggingsportefeuille de betrokken belegger geopteerd had voor een meer risicovolle belegging dan de aangegeven mogelijkheden.

Het Hof van Cassatie verbreekt dit arrest op grond van de overweging dat het hof van beroep, door te oordelen dat er geen wettelijke definitie bestaat van het begrip 'beheersdoelstellingen' en dat het gaat om de keuze van de cliënt inzake de risico's die hij bereid is te nemen, het onderscheid in het voormeld KB tussen 'doelstelling van de cliënt' en 'financieel risico' schendt en derhalve artikel 8, § 1 van dit besluit.