Momenteel is de richtlijn nr. 2002/65/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 september 2002 betreffende de verkoop op afstand van financiële diensten aan consumenten en tot wijziging van de richtlijnen nrs. 90/619/EEG, 97/7/EG en 98/27/EG van de Raad (hierna de richtlijn verkoop van financiële diensten op afstand) onderworpen aan een evaluatie door de Europese Commissie.

In dit kader publiceerde de Europese Bankautoriteit (hierna EBA) op 23 oktober 2019 een advies met betrekking tot de richtlijn nr. 2002/65/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 september 2002 betreffende de verkoop op afstand van financiële diensten aan consumenten en tot wijziging van de richtlijnen nrs. 90/619/EEG, 97/7/EG en 98/27/EG van de Raad (hierna de richtlijn verkoop van financiële diensten op afstand).

Hoewel er in de richtlijn verkoop van financiële diensten op afstand reeds belangrijke informatieverplichtingen zijn opgenomen, die onder meer hebben bijgedragen tot een hoog beschermingsniveau voor consumenten, noopt het toenemende gebruik van digitale marketingkanalen - zoals het Internet of mobiele apparaten - voor het aanbieden van financiële diensten volgens de EBA tot bijkomende maatregelen op het vlak informatieverstrekking, o.a. als gevolg van de snelheid waarmee consumenten worden aangemoedigd om een aankoopbeslissing te nemen.

In haar advies formuleert de EBA in de eerste plaats een aantal algemene aanbevelingen, die hun toepassing vinden op alle ter beschikking gestelde informatie. Deze aanbevelingen hebben onder meer betrekking op de reikwijdte en de consistentie van de openbaarmakingsregels (aanpassing aan het specifieke apparaat/kanaal, toetsing op overlappingen en/of inconsistenties aan andere EU-richtlijnen en verordeningen zoals die betreffende betalingsdiensten, betaalrekeningen of hypothecair krediet), het tijdstip van de openbaarmaking, het weergaveformaat (aangepaste lettergrootte aan het apparaat), de verstrekking van de informatie (via een duurzaam medium, hyperlinks, scrollen) en de toegankelijkheid van de informatie (downloadbaarheid, het testen van de informatie met de doelmarkt, inzicht in het gedrag als een onderdeel van het product- of service ontwerpproces). Deze aspecten moeten worden bekeken naar gelang het specifieke product of de specifieke dienst, het digitale kanaal en het apparaat van de consument

De EBA formuleert daarnaast specifieke aanbevelingen die betrekking hebben op de specifieke stadia van de informatieverstrekking, waaronder reclame via digitale middelen, precontractuele informatie (duidelijke mededeling van informatie over vergoedingen, kosten en risico's), het herroepingsrecht (permanente mededeling in een specifieke ruimte op de hoofdpagina of in het hoofdmenu, geen omslachtiger proces dan het sluiten van een contract), klachtenbehandeling (de te ondernemen stappen permanent kenbaar maken in een specifieke ruimte op de hoofdpagina of in het hoofdmenu) en informatie na verkoop (het gebruik van passende communicatiemiddelen, de modaliteiten met betrekking tot het recht om over te stappen op niet-digitale dienstverlening).

Het is nu afwachten of de Europese Commissie op grond van haar evaluatie de richtlijn zal aanpassen en indien ja, in welke mate met het advies van de EBA rekening zal worden gehouden.