Hof van Justitie 19 juli 2016

Dit arrest van het Hof van Justitie betreft, in het kader van maatregelen getroffen door een centrale bank ter ondersteuning van noodlijdende banken, de geldigheid en de uitlegging van de punten 40 tot en met 46 van de mededeling van de Commissie betreffende de toepassing vanaf 1 augustus 2013 van de staatssteunregels op maatregelen ter ondersteuning van banken in het kader van de financiële crisis [1] (hierna “bankenmededeling”), de artikelen 29, 34, 35 en 40 tot en met 42 van richtlijn nr. 2012/30/EU [2] en van artikel 2, zevende streepje van richtlijn nr. 2001/24/EG [3].

Op 17 december 2013 had de Sloveense Centrale Bank (Banka Slovenije) bij verschillende besluiten buitengewone maatregelen getroffen, die de liquidatie van het eigen vermogen van de aandeelhouders, en van de hybride kapitaalinstrumenten en de achtergestelde schuldinstrumenten omvatten, om vijf Sloveense banken die een kapitaaltekort vertoonden respectievelijk te herkapitaliseren, te redden of te liquideren. Hoewel de Europese Commissie op 18 december 2013 haar goedkeuring verleende aan deze staatssteun, leidden verschillende partijen bij het Sloveense Grondwettelijk Hof (Ustavno Sodie) een verzoek tot grondwettigheidstoetsing in van de bepalingen van de wet op de bankensector, op grond waarvan de besluiten van de centrale bank waren genomen. Vermits deze bepalingen de omzetting betroffen van de bankenmededeling, en tevens de schending van artikel 17 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en van de richtlijnen nrs. 2012/30/EU en 2001/24/EG werden ingeroepen, schorste het Ustavno Sodie de behandeling van de zaak en verzocht ze het Hof van Justitie om een prejudiciële beslissing.

In antwoord op de haar voorgelegde prejudiciële vragen, verklaarde het Hof van Justitie het volgende voor recht:

• de bankenmededeling moet aldus worden uitgelegd dat zij niet bindend is voor de lidstaten;
• de artikelen 107 tot en met 109 VWEU, het vertrouwensbeginsel en het eigendomsrecht en de artikelen 29, 34, 35 en 40 tot en met 42 van richtlijn nr. 2012/30/EU moeten aldus worden uitgelegd dat zij niet in de weg staan aan de punten 40 tot en met 46 van de bankenmededeling, voor zover de goedkeuring van staatssteun daarin afhankelijk wordt gesteld van de voorwaarde dat de aandeelhouders en de houders van achtergestelde instrumenten in de lasten delen;
• de bankenmededeling moet aldus worden uitgelegd dat de maatregelen tot omzetting of afschrijving van het hybride kapitaal en de achtergestelde schuld, zoals bedoeld in punt 44 van deze mededeling, niet verder mogen gaan dan nodig is om het kapitaaltekort van de betrokken bank weg te werken; en
• artikel 2, zevende streepje van richtlijn nr. 2001/24/EG moet aldus worden uitgelegd dat lastendelingsmaatregelen zoals bedoeld in de punten 40 tot en met 46 van de bankenmededeling onder het begrip “saneringsmaatregelen” in de zin van deze bepaling vallen.