Grondwettelijk Hof 10 december 2014

De beroepen tot vernietiging in deze zaak zijn gericht tegen het ontbreken in de nieuwe Belgische mededingingswet van een onmiddellijk beroep tegen beslissingen van het Auditoraat in verband met het beslag en het gebruik van documenten en informaticagegevens. Op grond van artikel 79, § 1, tweede lid WER kan pas ná de mededeling van grieven bij het hof van beroep een beroep worden ingesteld tegen beslissingen van het Auditoraat om tijdens een huiszoeking verkregen gegevens te gebruiken, en enkel op voorwaarde dat die gegevens zijn gebruikt voor het staven van de grieven. Volgens de verzoekende partijen is het ontbreken van een onmiddellijk beroep strijdig met o.m. artikel 6 EVRM. In dit verband wijzen ze erop dat een onmiddellijk toezicht op de regelmatigheid van een onderzoek wel bestaat in het kader van strafrechtelijke huiszoekingen.

Ten eerste stelt het Grondwettelijk Hof dat de wetgever, rekening houdend met zijn doelstelling om een vlotte en doeltreffende procedure in te voeren inzake de controle van de naleving van de mededingingsregels, niet verplicht was te voorzien in een beroepsprocedure die op alle punten identiek is aan deze in strafzaken. Het Grondwettelijk Hof stelt vervolgens vast dat artikel 6 EVRM niet is geschonden zolang het hof van beroep erover waakt dat geen enkel gegeven dat onwettig is verkregen, noch rechtstreeks, noch onrechtstreeks, kan worden gebruikt ter ondersteuning van de grieven. In het bijzonder kan het hof van beroep op grond van artikel 19, tweede lid Ger.W. beslissen om de beslissingen van het Auditoraat te schorsen die op de in het proceduredossier vermelde gegevens betrekking hebben. Op deze wijze wordt vermeden dat onwettig verkregen gegevens de beslissing van het Mededingingscollege zouden kunnen beïnvloeden.