Gerecht van de Europese Unie 9 september 2014

In 2012 opende de Commissie een formeel onderzoek naar mogelijke staatssteun ten gunste van de gebruikers van de luchthaven van Lübeck (hierna de “luchthaven”). De Commissie oordeelde dat de door de luchthaven gehanteerde tarieven inzake o.m. landingsrechten, passagiersrechten en beveiligingskosten mogelijks aanleiding gaven tot de toekenning van staatssteun aan de gebruikers van de luchthaven (waaronder Ryanair). Hansestadt Lübeck, de enige aandeelhouder van de luchthaven, ging tegen dit besluit in beroep. Volgens haar had de Commissie niet voldoende gemotiveerd waarom het in casu een selectieve steunmaatregel betrof, en had de Commissie deze maatregel bijgevolg ten onrechte als mogelijke staatssteun gekwalificeerd.

De Commissie argumenteerde dat de steunmaatregel selectief was omdat ze enkel ten goede kwam aan de gebruikers van de luchthaven, maar niet aan gebruikers van andere luchthavens. Deze argumentatie wordt door het Gerecht verworpen. Volgens het Gerecht moeten voor de beoordeling van de selectiviteit enkel de gebruikers van de luchthaven in aanmerking worden genomen. Gebruikers van andere luchthavens zijn niet vergelijkbaar volgens het Gerecht en dit aangezien elke luchthavenuitbater naar Duits recht enkel bevoegd is voor de bepaling van de in de betrokken luchthaven toepasselijke tarieven. Aangezien de tarieven in de luchthaven van toepassing zijn op al haar gebruikers, is er volgens het Gerecht bijgevolg geen sprake van een selectieve maatregel. Het Commissiebesluit tot opening van het onderzoek wordt dan ook vernietigd.