Het wetsvoorstel beoogt een hard law-invulling te geven aan het maatschappelijk verantwoord ondernemen. Naar analogie met de door het Hof van Cassatie ontwikkelde evenwichtsleer inzake burenhinder wordt een foutloze aansprakelijkheid vooropgesteld in geval van “ernstige en abnormale verstoring van de economie, de maatschappij of het milieu”, die verplicht tot een “billijk herstel” van de veroorzaakte schade (art. 2). Deze regeling doet geen afbreuk aan andere aansprakelijkheidsgronden (art. 3). Alleen de Federale Staat en de deelgebieden zijn bevoegd om, elk voor hun deel, en binnen een termijn van tien jaar na ontstaan van de verstoring, schadeloosstelling te eisen (art. 4), waarbij de hoven en rechtbanken van de rechterlijke orde bevoegd zijn om de verstoring naar billijkheid vast te stellen (art. 5). De vooropgestelde regeling wordt onder meer geflankeerd door de mogelijkheid tot inschrijving van een hypotheek op de onroerende vaste activa van de betrokken onderneming (art. 6) en een met de faillissementswet vergelijkbare verdachte periode (art. 7).