Hof van Justitie van de Europese Unie 29 juni 2010

Het Hof van Justitie oordeelt dat een maatregel die naar aanleiding van een besluit tot beëindiging van een vastgestelde inbreuk op de mededingingsregels kan worden opgelegd, niet als maatstaf kan dienen voor de beoordeling van de draagwijdte van toezeggingen die door een onderneming worden aangeboden om tegemoet te komen aan de bezorgdheden die door de Europese Commissie, vooraf aan het nemen van een besluit, aan hen werden meegedeeld. Het is met andere woorden niet zo dat alles wat verder gaat dan een maatregel die noodzakelijk is om aan een vastgestelde inbreuk een einde te maken, automatisch onevenredig is.

Bovendien heeft het Gerecht van de Europese Unie in het bestreden arrest zijn eigen evaluatie in de plaats gesteld van die van de Commissie door zelf minder belastende oplossingen te onderzoeken (waaronder aanpassingen van de toezeggingen die bij de Commissie waren ingediend), terwijl het Gerecht enkel de rechtmatigheid van de beoordeling van de Commissie mocht onderzoeken en nagaan of de Commissie een kennelijke beoordelingsfout had begaan. Het Hof vernietigt vervolgens het arrest van het Gerecht en verwerpt het door Alrosa ingestelde beroep tegen het besluit van de Commissie.