SCHIP EN SCHEEPVAART
Zeevaart - Piraterij
Wet van 30 december 2009 betreffende de strijd tegen piraterij op zee en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek (BS 14 januari 2010, p. 1483)
Piraterij wordt op internationaal vlak gedefinieerd in artikel 101 van het Verdrag van Montego Bay van 1982, dat de aangesloten staten ook verplicht om samen te werken bij de bestrijding van piraterij. Opvarenden van Belgische schepen die zich schuldig maken aan zeeroverij worden gestraft overeenkomstig de artikelen 68-69 van de wet van 5 juni 1928 houdende herziening van het Tucht- en Strafwetboek voor de koopvaardij en de zeevisserij.
De wetten van 30 december 2009 voeren een meer algemeen regime inzake piraterij in. De wet betreffende de strijd tegen piraterij op zee definieert de handelingen die als piraterij moeten worden beschouwd, en bepaalt de straffen die hierop staan. De commandanten van Belgische oorlogsschepen krijgen de mogelijkheid om preventie-, controle- en dwangmaatregelen te nemen. De wet betreffende de strijd tegen piraterij op zee en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek geeft de mogelijkheid om piraten aan te houden en naar België over te brengen. Daden van piraterij gepleegd aan boord van een Belgisch schip worden geacht op Belgisch grondgebied gepleegd te zijn. Bovendien kan de federale procureur in België iedere persoon vervolgen die zich buiten het Belgische grondgebied schuldig heeft gemaakt aan piraterij, wanneer de feiten tegen een Belgisch schip worden gepleegd of wanneer de verdachten door Belgische militairen werden aangehouden (zie over piraterij in het Belgische zeerecht, F. De Clippele, “Vrijwaring van de scheepvaart. Ontzetting van schepen na bezetting door derden“, ETL 1999, (597), 600-609).
