Dit arrest ligt in de lijn van de rechtspraak van het Arbitragehof in verband met intellectuele rechten, ingezet door het arrest van 9 januari 2002 [2] waarbij het hof voor recht heeft gezegd dat artikel 96 WHPC de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in die mate dat het de stakingsvordering voor daden van namaking die vallen onder de wetten betreffende de merken uitsluit [3]. Dit eerste arrest werd volledig bevestigd door een beslissing d.d. 29 oktober 2003 (B.S. 13 februari 2004, p. 8891) over de Wet van 21 oktober 1992 betreffende de misleidende reclame inzake de vrije beroepen, die een bepaling bevatte in dezelfde bewoordingen als deze van artikel 96 WHPC.

Ditmaal betreft het geschil een andere procedure ter bescherming van intellectuele rechten: het beslag inzake namaak, geregeld in de artikelen 1481-1488 Ger.W. Deze procedure is niet uitdrukkelijk voorzien voor de houders van merken (zie de tekst van art. 1481, 1ste al. van het Ger.W., aangehaald in het arrest). Evenwel neemt het Arbitragehof zeer duidelijk standpunt in, door de norm waarvan het hof de grondwettelijkheid moet beoordelen, tegen de gangbare mening in [4] te interpreteren, en vast te stellen dat die procedure toegankelijk is voor merkhouders via de bewarende maatregelen bedoeld in artikel 13bis van de Benelux Merkenwet.

Volgens het hof is artikel 1481 van het Ger.W., alzo geïnterpreteerd, niet strijdig met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet. Indien daarentegen diezelfde bepaling zo zou moeten worden gelezen dat zij de merkhouders uitsluit van de procedure van beslag inzake namaak, zou zij ongrondwettelijk zijn.

Deze beslissing zal ieder met vreugde stemmen die zich voorheen in de praktijk behielp met de procedure in kort geding of, in geval van absolute noodzaak, op eenzijdig verzoekschrift, om de aanstelling van een sekwester (art. 584, al. 4, 1?, van het Ger.W.) of een deskundige (artt. 584, 2? en 962 van hetzelfde Wetboek) te bekomen [5].

Het verdient de aandacht dat, enerzijds, de zeer recente richtlijn betreffende de handhaving van intellectuele eigendomsrechten [6] de Lidstaten, in artikel 7, zal verplichten voor alle intellectuele rechten te voorzien in een procedure vergelijkbaar met onze procedure van beslag inzake namaak, en dat, anderzijds, het voorontwerp van wet betreffende de burgerrechtelijke aspecten van de bescherming van bepaalde intellectuele rechten, thans in voorbereiding, onder andere een belangrijke hervorming van de procedure van beslag inzake namaak voorziet, waaronder de toepasselijkheid voor alle intellectuele rechten [7].

Meer algemeen is de wetgever vandaag duidelijk gewaarschuwd: men kan de titularis van een intellectueel recht geen efficiënt middel ter verdediging van zijn rechten ontnemen; elke wettelijke norm voor het afdwingen van de bescherming van een intellectueel recht, moet afgestemd zijn op deze die gelden voor andere intellectuele rechten, tenzij de ongelijkheid in de wet beantwoordt aan alle grondwettelijke voorwaarden die uit de omvangrijke rechtspraak van het Arbitragehof blijken.